W sobotę 23 lipca odbył się pogrzeb profesora Zbigniewa Woźniaka, wieloletniego pracownika naszego Wydziału. Poniżej przedstawiamy list - wspomnienie o prof. Woźniaku - który został odczytany podczas uroczystości pogrzebowych.
Szanowni Rodzino i Bliscy zmarłego Profesora!
Szanowni Państwo, zgromadzeni by oddać cześć Profesorowi!
Mam dziś do spełnienia smutny obowiązek pożegnania Profesora Zbigniewa Woźniaka, cenionego socjologa, badacza, nauczyciela akademickiego, polityka społecznego, człowieka pełniącego znaczące role w Rządzie Rzeczpospolitej Polskiej – w Kancelarii Prezesa Rady Ministrów, a przede wszystkim pracownika Wydziału Socjologii Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza, naszego Profesora, Współpracownika, Kolegi i Przyjaciela.
W imieniu całej społeczności akademickiej, której Profesor Woźniak był częścią chcę przekazać najszczersze wyrazy współczucia wszystkim, których dotknęła tak bolesna wiadomość o śmierci.
Trudno również nam wyrazić jak bardzo bolesne jest dla nas doświadczenie utraty Profesora, który od początku współtworzył akademicką socjologię, towarzyszył nam jako wspaniały badacz i naukowiec, uczył i kształtował kolejne roczniki studentów.
Drogi Profesorze, dziś wszyscy możemy przyznać jakie to dla nas ważne, że w 1973 roku ukończyłeś studia socjologiczne. Sam będąc z tego dumny wiele razy podkreślałeś, że jesteś posiadaczem drugiego dyplomu socjologa w naszej historii istnienia, co przecież oznacza, że byłeś z nami od zawsze. Twoja rozprawa habilitacyjna o Socjomedycznych aspektach funkcjonowania rodziny i wszystkie kolejne prace naukowe są dla nas wskazaniem na to, co dla Ciebie było ważne. Pod tytułami Twoich prac z obszaru gerontologii, socjologii medycyny, socjologii rodziny, pracy socjalnej i niepełnosprawności, zawsze ukryty był człowiek ze swoimi problemami, codziennymi troskami, dla którego poszukiwałeś możliwości poprawy jakości życia. Jedną z Twoich ostatnich monografii poświęciłeś właśnie polityce społecznej kierowanej do osób wymagających wsparcia.
Człowiek i jak mówiłeś jego dobrostan, był znaczącą częścią Twoich refleksji naukowych. Dziś w tych kilku zdaniach nie sposób wyrazić jak bardzo cenimy Cię za Twoje zaangażowanie we wszystko co robiłeś. Przyznany Tobie w 2010 roku Złoty Krzyż Zasługi jest jednym z wielu wyróżnień, które podkreślały Twoje dokonania.
Dziś jako Dziekan Wydziału Socjologii chcę zwrócić się do Ciebie - Drogi Profesorze, jak do naszego Przyjaciela, któremu tak wiele zawdzięczamy. We wszystkich rolach, które pełniłeś byłeś dla nas autentycznym obrazem człowieka zatroskanego o dobro społeczne.
Ten dzień pożegnania jest dla nas szczególnie bolesny, ale mimo to podejmujemy wyzwanie jakie nam pozostawiłeś – nigdy nie przestawać troszczyć się o to, co ważne.
Cześć Twojej Pamięci Profesorze!
Prof. UAM dr hab. Aldona Żurek
Dziekan Wydziału Socjologii
Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
