Dzieciństwo: projektować/przeprojektować/odprojektować
Interdyscyplinarna konferencja naukowa
Szanowni Państwo,
konferencja już w tym tygodniu, wszystko jest już dopięte niemal na ostatni guzik, podobnie jak (mamy nadzieję) Państwa wystąpienia. Poniżej znajduje się program dwóch dni konferencyjnych. Polecamy śledzić stronę wydarzenia na FB (KLIK!), gdzie będziemy na bieżąco informować o ewentualnych zmianach. Do zobaczenia!
Organizator: Instytut Socjologii UAM
Partnerzy: CK Zamek, Centrum Sztuki Dziecka, Wydział Studiów Edukacyjnych UAM
Termin: 11-12 października 2018, Poznań
Nabór abstraktów: Zakończony
Zgłoszenia należy przesyłać na adres dziecinstwo.konferencja@gmail.com
Format zgłoszenia: abstrakt do 1500 znaków oraz bio do 500 znaków
Opłata konferencyjna: 150 zł
Komitet organizacyjny: dr Maja Brzozowska, Zofia Małkowicz
Rada Naukowa: dr Iwona Chmura-Rutkowska, prof. Anna Królikiewicz, dr hab. Magdalena Radkowska-Walkowicz, dr Monika Rosińska, dr hab. Agata Skórzyńska, Jola Starzak
Więcej informacji: http://socjologia.amu.edu.pl/new/aktualnosci/socjologia/230-konferencja-dziecinstwo
Projekt jako metafora, paradygmat i narzędzie wydał nam się bardzo poręczną soczewką oglądania dzieciństwa w całej jego wieloznaczności i wielowymiarowości. I analogicznie - interdyscyplinarny dyskurs dzieciństwa, zyskujący w ostatnich latach rosnącą widzialność w publicznych i naukowych dyskusjach, nierzadko wykraczających poza przypisane mu pola pedagogiki czy psychologii, zainspirował nas jako płodna perspektywa badania nie tylko dziecięcych wymiarów życia społecznego. W zderzeniu tych dwóch pojęć: projektowania i dzieciństwa, w ich dynamicznej syntezie i inspirującej konfrontacji, chcemy poszukiwać frapujących pytań i intrygujący odpowiedzi na pytania o miejsce dzieciństwa w społecznych światach i o logikę projektowania jako klucz do jego rozumienia.
Projektowanie/przeprojektowanie/odprojektowywanie - to słowa klucze, które chcielibyśmy potraktować zarówno literalnie, jak i metaforycznie. Interesuje nas, jakim projektem jest współczesne dzieciństwo, w jaki sposób i jakimi środkami jest ten projekt realizowany, jakie są jego założenia, kto jest jego wykonawcą, a kto odbiorcą. Ważne są dla nas również konsekwencje (zarówno planowane jak i niezamierzone) traktowania dzieciństwa jako projektu, stąd prze/ i od/ projektowanie: chcemy przyjrzeć się hierarchiom, porządkom, relacjom władzy i dominującym dyskursom projektów dzieciństwa, a z drugiej strony chcemy poszukiwać strategii stanowiących krytyczne odpowiedzi na nie.
Zakładamy przy tym, że konstrukty dziecka i dzieciństwa raczej nieustannie mutują i ulegają ciągłym przekształceniom, reagując na to, jak zmienia się rzeczywistość wokół, niż - jakby chciał tego chociażby Neil Postman czy David Buckingham - że dzieciństwo znika czy umiera. W toku tych przemian, “odkrywamy” więc dzieciństwo chłopców i dziewczynek, bobasów i podlotków, dzieciństwo miejskie i wiejskie, klasowo uprzywilejowane i marginalizowane, biedne i bogate, pełno i niepełnosprawne, domowe i instytucjonalne, medialne i analogowe, edukowane i zabawiane, pracujące i cierpiące, bliskie i dalekie; zadajemy coraz to nowe pytania o jego granice i zakotwiczenia. Dzieciństwo jest przy tym fascynujące nie tylko samo w sobie - jako fenomen rozwojowy, wyjątkowy rozdział w naszych jednostkowych biografiach, ale także jako papierek lakmusowy poręczny w diagnozowaniu współczesnej kondycji kulturowej, społecznej i politycznej - czy będzie to projekt placu zabaw, alternatywnej edukacji, partycypacji publicznej czy ustawy o rodzinie zastępczej.
W ramach naszego interdyscyplinarnego spotkania chcemy gorąco zaprosić do dyskusji w ramach następujących obszarów, pozostawiając je jednocześnie otwarte na wszelkie inne dziecięco/dzieciństwo-projektowe refleksje:
- Projektowanie zachowań, postaw, wiedzy: edukacja (obywatelska, wojskowa, patriotyczna, antydyskryminacyjna), paradygmaty i mody wychowawcze, media, aktywizacja społeczna, partycypacja...
- Projektowanie ciała, zdrowia i choroby: pełno- i niepełnosprawność, profilaktyka zdrowia, biopolityka, ekologia, normalizacja i standaryzacja dzieciństwa, projektowanie dziewczęcego/chłopięcego ciała...
- Projektowanie dzieciństwa w prawie i polityce społecznej: dzieciństwo jako dobro prawne i projekt społeczny, dyskursy troski i opieki, prawa dziecka, projekty ustaw modelujących doświadczenia dzieciństwa...
- Projektowanie materialnej kultury dzieciństwa: estetyki, mody i trendy, edukacja, zabawa, ubrania, książki, meble, design...
- Projektowanie przestrzeni dzieciństwa: miasto, wieś, przestrzenie zabawy, nauki, przestrzenie publiczne, przestrzenie wirtualne, natura, przestrzenie instytucjonalne...
- Projektowanie czasu dzieciństwa: gry, zabawy, granice i grafiki, za dużo, za mało, za wolno, za szybko, czas wolny, czas pracy/nauki...
- Sztuka projektowania dzieciństwa: sztuka dla dzieci i z dziećmi, dzieci dla sztuki i w projektach artystycznych, edukacja artystyczna, instytucje kultury...
- Dzieci jako aktorzy projektujący swoje dzieciństwo: oddolność projektowania dzieciństwa, antyprojekty i kontrprojekty dzieciństwa, o czym mówią bunty dzieci, narracje dzieci o dzieciństwie i jego projektowaniu, partycypacja i dziecięce (obywatelskie) nieposłuszeństwo...
Nasza propozycja skierowana jest do interdyscyplinarnego środowiska badaczy i praktyków: pracowników, doktorantów, studentów i ekspertów poruszających się w ramach szeroko rozumianych nauk społecznych, edukacyjnych, humanistycznych, kognitywnych czy prawnych.
