Profesor Stanisław Lisiecki urodził się 21 stycznia 1949 r. w Oleśnicy. Należał do roczników, które mogły rozpocząć studia socjologiczne na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu po ich reaktywacji w 1968 roku. Jako badacz stał się częścią trzeciego pokolenia poznańskich socjologów, świadomym kontynuatorem tradycji zapoczątkowanych przez Floriana Znanieckiego. Do wytworzonych jeszcze w międzywojniu w Poznaniu sposobów rozumienia i badania procesów społecznych prof. Stanisław Lisiecki nawiązywał później w swej pracy wielokrotnie.
W 1974 r. uzyskał magisterium jako autor pracy pt. „Socjologiczne aspekty międzynarodowych stosunków kulturalnych (Organizacje międzynarodowe jako partner międzynarodowej współpracy kulturalnej)”. W tym samym roku podjął pracę naukowo-badawczą w Zakładzie Socjologii Instytutu Zachodniego, gdzie zatrudniony był do 1994 r. (pełniąc od 1986 r. funkcję kierownika Zakładu Nauk Socjologicznych). W 1978 r. obronił w Instytucie Socjologii UAM doktorat, którego promotorem był prof. Andrzej Kwilecki. Rozprawę opublikowano w 1981 r. pt. Ruch turystyczny z RFN do Polski. Zagadnienia społeczne i polityczne. W 1992 r. uzyskał na UAM stopień doktora habilitowanego w zakresie socjologii na podstawie książki Robotnicy cudzoziemscy w strukturze społeczeństwa zachodnioniemieckiego (1991).
Prof. Lisiecki uczestniczył w licznych interdyscyplinarnych projektach badawczych. Był kierownikiem badań prowadzonych w Gubinie, Guben i w Słubicach, Frankfurcie nad Odrą (1991-1993) przez Interdyscyplinarny Zespół ds. Pogranicza Polsko-Niemieckiego, składający się z socjologów, antropologów kultury, historyków, ekonomistów i geografów. Wyniki tych prac zostały umieszczone w monografii pt. Otwarta granica. Raport z badań na pograniczu polsko-niemieckim 1991-1993 (red. S. Lisiecki, 1995), przetłumaczonej również na język niemiecki pt. Offene Grenze. Forsuchungbericht Polnisch-Deutsche Grenzregion 1991-1993 (wyd. 1996). W 1994 r. prof. Lisiecki zorganizował konkurs na pamiętniki „Czym jest dla Ciebie miasto Słubice?”, a w 1995 r. brał udział w badaniach nad społeczną i kulturową adaptacją niemieckiego dziedzictwa kulturowego na pograniczu polsko-niemieckim (rezultaty tych przedsięwzięć przedstawił w artykułach i rozdziałach w monografiach m.in. w 1997 r. i 1999 r.). W latach 1994-1996 pracował na stanowisku profesora nadzwyczajnego w Instytucie Filozofii i Socjologii Uniwersytetu Gdańskiego, a w roku akademickim 1995/96 prowadził wykłady i seminaria dla studentów Fakultät für Kulturwissenschaft na zaproszenie Uniwersytetu Europejskiego Viadrina. Dzięki stypendiom Fundacji Friedricha Eberta współpracował z instytucjami naukowymi w Niemczech: m.in. Zentrum für Umfragen, Methoden und Analysen (ZUMA) w Mannheim, Zentralarchiv für Empirische Sozialforschung oraz Vergleichende Analysen der Sozialstruktur mit Massendaten (VASMA) w Kolonii, a także z Instytutami Socjologii na uniwersytetach w Lipsku, Kolonii, Mannheim, Monachium i Koblencji.
Od 1996 r. prof. Lisiecki zatrudniony był na stałe w Instytucie Socjologii UAM na stanowisku profesora nadzwyczajnego. W latach 1996-1999, jako wicedyrektor, przyczynił się do intensyfikacji kontaktów Instytutu z ośrodkami niemieckimi. W latach 1998-2007 pełnił funkcję kierownika Zakładu Socjologii Narodu. Owocem Jego pracy naukowej w tym okresie była m.in. rozprawa pt. O granicach naturalnych, politycznych, społecznych… i granicach w głowie. Szkice do socjologii pogranicza polsko-niemieckiego (2009), a także współredagowana monografia pt. Odmiany polskich tożsamości (2002). Podejmował również zagadnienia związane z migracjami, wielokulturowością oraz istnieniem granic i segmentacji etnicznej w miastach. Był inicjatorem powołania w Instytucie w 2009 r. Pracowni Socjologii Miasta, którą kierował do przejścia na emeryturę w 2018 r. Powstały wówczas Jego artykuły dotyczące tożsamości miast i wartościowania przestrzeni, a także współredagowane książki pt. Deklinacja odnowy miast. Z dyskusji nad rewitalizacją w Polsce (2012), Nowe życie w mieście? Dylematy rewitalizacji (2014) i antologia pt. Podpatrywanie miasta. Miasto w socjologii poznańskiej 1920-2000 (2016). W Instytucie Socjologii UAM wypromował czworo doktorów i kilkudziesięciu magistrantów.
Prof. Lisiecki przez wiele lat pracował w Kolegium Redakcyjnym „Przeglądu Zachodniego” (1991-2013). Należał do wielu towarzystw naukowych, w tym do Akademie für Raumforschung und Landesplanung (Hannover), Die Oberlausitzische Gesellschaft der Wissenschaften (Görlitz), Association for the Study of the World Refugee Problem (AWR) i Rady Fundacji Naukowej im. Floriana Znanieckiego.
Był uznanym specjalistą, teoretykiem i badaczem silnie zakorzenionym w metodach socjologicznych. Cenił sobie jednak współpracę z przedstawicielami różnych dyscyplin naukowych i różnych środowisk społecznych. Fascynowała Go muzyka, koncerty Klubu Przyjaciół Filharmonii Poznańskiej, fotografia i literatura.
Prof. Stanisław Lisiecki zmarł 11 września 2021 r. w Puszczykowie z powodu choroby, z którą zmagał się przez wiele lat. W pamięci współpracowników i uczniów pozostaje jako dobry człowiek i cierpliwy nauczyciel, który potrafił zjednywać sobie ludzi życzliwością i ciekawością świata.
Jacek Kubera
